Alevi Bektaşi Edebiyatı ---eserler 2

[ali-haydar]

alevi-bektaşi edebiyatı köklü bir inancın ürünüdür...


Pir Sultan Abdal

Alınmış abdestim aldırırlarsa
Kılınmış namazım kıldırırlarsa
Sizde Şah diyeni öldürürlerse
Ben de bu yayladan Şaha giderim





-1-
Muhammed Ali'nin kurduğu yoldur
Ak üstünde kara seçebilirsen
İ'tikadı dilden söyleyen dildir
Ali'nin sırrına erebilirsen
Erenler seni ol ceme katarlar
Kötü amellerin taşra atarlar
Bir gün yularından çeküp tutarlar
Çektikleri yere varabilirsen
Erenler seni ol ceme getürür
Kalmış işlerini Hak'ka yetürür
Gördüm mü Hak ana mihman oturur
Mihman gözü ile göre bilirsen
Aslı mervan olan katara gelmez
Küfrü imân eden âşıklar ölmez
Mü'minin suâli ahrete kalmaz
Dünyada süalin verebilirsen
Pir Sultân abdal'ım eller men'olur
Dört kapudan bir gün birden yol olur
Verdiğin ikrâre durabilirsen


-2-
Hak için kendini kurbân eylelen
Şah-ı Merdan oğlu İmam Hüseyin
Cümle erenlere fermân eyleyen
Erenler serdârı İmam Hüseyin
Muhammed Ali'nin çeşmi çırağı
Erenler yolunun gülşeni bağı
Ciğerler pâresi gönül durağı
Gözlerimin nûru İmam Hüseyin
Ceddi Muhammed'dir atası Ali
Anası Fâtıma cihan evveli
Cümle evliyâlar ederler beli
Evliyâlar pîri İmam hüseyin
Bâtının sultânı mü'minler şâhı
Gaib ^leminin şems ile mâhı
Şah Hüseyn'im deyü ederler âhı
Mâtem ile zârı İmam Hüseyin
Pir Sultan'ım eydür tutar dâmânım
Dostunun dostuyuz biz hânedânın
Dü çeşmi değil mi Şah-ı Merdânın
Erenler hünkârı İmam Hüseyin




-3-
Hak Muhammed Ali geldi dilime
Mürvet günâhıma kalma yâ ali
Külli günâhımı aldım elime
Mürvet günâhıma kalma yâ Ali
Hadîce Fâtıma mihr-i mahabbet
Yine senden olur kuluna rahmet
İmam Hasan İmam Hüseyn mürüvvet
Mürvet günâhıma kalma yâ Ali
İmam Zeynelâbidîn'e erelim
İmamların dîvanına duralım
Doksan bin erlere niyâz edelim
Mürvet günâhıma kalma kalma yâ Ali
İmâmı Ca'fer'dir dîdemin nuru
İmam Bâkır imamların süruru
Dilerim çektirmeye âh ü zârı
Mürvet günâhıma kalma yâ Ali
Mûsi-i KÂzım'dan İmamı Rızâ
Umarım inâyet edesin bize
Günahım çok benim deyeyim size
Mürvet günâhıma kalma ya Ali
İmam Taki İmam Naki'dir virdim
Anlara sığındım dayandım durdum
Hasan-ül-Asker'e yüzümü sürdüm
Mürvet günâhıma kalma ya Ali
Pir Sultan'ım tamam oldu sözümüz
Muhammed Mehdi'ye var niyâzımız
On iki imâma bağlı özümüz
Mürvet günâhıma kalma yâ Ali


-4-
Şu yalan dünyâya geldim geleli
Şu gönlüm gamı gitmez dahi ne
Sevgili cânandan ayrı düşeli
Şu çeşmimin yaşı dinmez dahi ne
Neylersin sen anın çırağın yakub
Olurun olmazın kahrını çeküp
Dört yanımız aldı engeli rakip
Va'desi yetesi olmaz dahi ne
Gel deiğim yerde gelir isterin
Dur dediğim yerde durur isterin
Bİr hâlimden bilir dilber isterin
Gönül sâhibisin bulmaz dahi ne
Pir Sultan Abdal der girdik bir yola
Dost odur ki dostun yolunda ola
Tedbîrin üstüne takdir havâla
Kulun kendi dediği olmaz dahi ne


-5-
Gidi Yezid bize kızılbaş demiş
Meğer şâhı sevdi dese yoludur
Yetmiş iki millet sevmedi şâhı
Biz severiz şâh-ı Merdan Ali'dir
Muhammed dînidir bizim dînimiz
Tarîkat altında geçer yolumuz
Cebrîl-i Emin'dir hem rehberimiz
Biz mü'miniz mürşidimiz Ali'dir
Gidi Yezid biz hiç haran yemedik
Bâtında gördüğümüzü demedik
İkrâr birdir dedikgeri dönmedik
Yedileriz birincimiz Ali'dir
Pir Sultan der ki Hak'kadır yolumuz
Evvel kurban verdik şâha serimiz
On iki imam meydanında dârımız
Biz şehidiz serdarımız Ali'dir




-Yunus Emre-
-1-
Kıyamet gününde mahşer yerine
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Sağında Hatice solunda Havva
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Nurdan beratını almış eline
Seğirdiben gelir mahşer yerine
Müminler müjdeler birbirine
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Mahşer yerinde feryad ediyor
Ümmetlerin diye niyaz ediyor
Alıp cehennemden azad ediyor
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Yedikleri arpa darı danesi
Habibullah imiş onun babası
Oldur Hasan Hüseyin'in anası
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Yedi kat göklerden iner melekler
Arş altında kabul olur dilekler
Hûriler gılmanlar yolunu bekler
Yeşil berat ile gelir Fâtıma
Derviş Yunus'ta kıyamet olacak
Kişi ettiğini onda bulıcak
Zaif ümmetini şef'i olıcak
Yeşil berat ile gelir Fâtıma



-2-
Ayetler ile bilinen, Her yerde hazır bulunan
Cennet içinde salınan, Hasan ile Hüseyin'dir
Bundan Âşura eyleyen, Hem ruhunu şâd eyleyen
Anda şefaât eyleyen, Hasan ile Hüseyin'dir
Muhammed'dürür dedesi, Gayet oldu ol gün ıssı
Evliyâlar ser-çeşmesi, Hasan ile Hüseyin'dir
Kanlı gömleğini alan, Düşmanına karşı duran
Yezid'e kılıçlar salan, Hasan ile Hüseyin'dir
Yunus eyder onda kalan, Bu dünyanın sonu viran
Kerbelâ'da şehid olan, Hasa ile Hüseyin'dir




-Fuzuli-


Ol benem kim cedd-i pâkimdir çerâğ-ı enbiyâ
Âfitâb-ı evc-i himmet serv-i bağ-ı istifâ
Ol benem kim ma'den-i dürr-i vücudumdur Ali
Şâh-ı erbâb-i hakikat, şem-i cem-i evliyâ
Ol benem kim şem-i nur-i hilkatimdir Fâtıma
Gevher-i kân-ı şeref, şem-i şebistân-ı hayâ
Ben nihal-i gülşen-i adl u riyâz-i ismetim
Ey fesâd ehli nedir bunca bana cevr u cefâ
Döktünüz bir bir atıp seng-i sitem evrakımı
Koydunuz tenha beni gurbette bî berg u nevâ
Haliya katlim temennasında kılmışsız guluv
Hangi mezhebde benim kat-i hayatımdır




-TESLİM ABDAL-


Tâ ezelden yârin yüzüne bakıp
Cemâli didarı gören ağlar mı
Yetişip bir mürşid eteğin tutup
Özünden benliği ayran ağlar mı
Ali'ye Muhammed geldi bürhana
Hatice Fâtıma o ehli câna
Birleyip özünü ulu meydana
Anlayıp zâtını bilen ağlar mı
Sahipzaman yakın yola gelirse
Hasan'la Hüseynin âhın alırsa
Erenler deminden her ne gelirse
Ere erip Hak'kı gören ağlar mı
Zeynel'âbidin'in yüzünü görüp
Muhammed Bâkır'ın sırrına erip
Câ'feri Sadık'ın dârına durup
Burada ikrarın veren ağlar mı
Mûsâ-yi Kâzım'ın Tûruna uçup
İmamı Rızâ'nın yurduna göçüp
Küfür köprüsünü ileri geçüp
İmam deryasına dalan ağlar mı
Takî, Nakî'yi, Askerî'yi bilen
Hak Muhammed ile Mehdî'dir gelen
Her daim kırkların cem'inde olan
Mahabbet tadını duyan ağlar mı
Teslim Abdal daim yüksek uçar mı
Erenlere teslim olan kaçar mı
Dört kapudan kırk makamdan geçer mi
Bir olub birliğe yeten ağlar mı





--PİR SULTAN ABDAL--
-Pir Sultan Abdalım ölürüm deme
Kıl beş vakit namaz kazaya koma
Sakın bu dünyada kalırım deme
Tenim teneşirde, özüm saldadır


Kanı bizden evvel gelen
Beş vaktini tamam kılan
On parmağı pınar olan
El Muhammet Alinindir...


Kaç pir gördün ser-çeşmenin gözünde
Melekler çağrışır arşın yüzünde
Zülfikar belinde Mil Denizinde
Beş vaktin farzını kılan kim idi

Göl içinde çarha döner
Susuzluktan bağrı yanar
Müminler secdeye iner
Seyir var, seyir içinde...