Ebru ve İmitasyon İle Şizofreni Tedavisi

[patroklos]

Adana Ekrem Tok Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinde, ruh sağlığı hastalıklarının en ağırları arasında gösterilen şizofreni hastaları, ebru ve imitasyon takılar yaparak rehabilite ediliyorlar.

Hastane bünyesinde oluşturulan sanat atölyesinde masaların üzerine serdikleri boncuk, iplik ve diğer imitasyon takı malzemelerini kendi tasarımlarıyla küpe, kolye, künye, bilezik, anahtarlık ve çeşitli süs eşyalarına dönüştüren şizofreni hastaları, gün boyu yorulmak bilmeden çalışabiliyorlar.

Bazı hastalar ise sulu boya fırçasıyla suya damlattıkları renk renk boyalara şekil vererek, minyatür ayakkabı üzerine oluşturdukları desenlerle ortaya bir eser çıkarmanın heyecanını yaşıyorlar. Hastane Başhekimi Dr. Bülent Demirbek, gerçek hayatla hayal ettiklerini ayırt edemeyen şizofreni hastalarının toplumda ‘tehlikeli ve korkulacak bireyler’ diye adeta damgalandıklarını ve dışlandıklarını söyledi.

HASTALIK AĞIR SEYREDİYOR

Şizofreninin ruh sağlığı hastalıkları arasında en ağır seyredenlerinden olduğunu, ancak ilaçlı ve rehabilite odaklı tedavinin olumlu sonuçlar verdiğini vurgulayan Dr. Demirbek, “Oluşturduğumuz sanat atölyelerinde,
sanatsal faaliyetlerin en az ilaçlı tedavi kadar etkili olduğunu görmek bizi mutlu etti” dedi. Dr. Demirbek, hastaların özellikle takı tasarımı ve bu tasarıma dayanarak yaptıkları kolye, bilezik, künye, anahtarlık ve çeşitli süs eşyaları ile ebru çalışmasında sağlıklı bireyler kadar başarı gösterdiklerini ifade ederek, şunları söyledi:

“Hastane bahçesini yeniden düzenleyerek her hasta için hobi bahçeleri oluşturuyorlar. Şizofreni hastaları çok uzun süreli tedavi gördüklerinden bahçede fidan dikmeleri ve diktikleri bu fidanı büyütmelerinin tedavilerine olumlu katkı sağlayacağını umut ediyoruz.”

HASTALAR EVE KAPATILIYOR

Dr. Demirbek, şizofreni hastalarının da tedavi sayesinde toplumun birer ferdi olarak yaşamlarını sürdürebilecekleri gerçeğine rağmen ya batıl inanışlar ya da bilinçsizlik nedeniyle bazı ailelerin hastalarını
evlerine kapatmaya, ayaklarına zincir vurmaya devam etmelerine üzüntüyle tanık olduklarını bildirdi. Bazı ailelerin ise “utanılacak hastalık” olarak görmeleri nedeniyle hastalarını toplumdan uzaklaştırdıklarına dikkati çeken Demirbek, “Tedavinin gecikmesi hastalığın daha kronik hal almasına neden olmasının yanı sıra tedaviden olumlu sonuç alma olasılığımızı da düşürüyor. Bu nedenle her 15 günde bir kez gerçekleştirdiğimiz eğitim faaliyetleriyle hasta ailelerini bilgilendirmeye çalışıyoruz” dedi.